Ալիևի նոր ռազմավարությունը. Փաշինյանի անկումը և Հայաստանի ապագան
Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ տարված անհայտ պայքարը ճակատագրական հարված հասցրեց Փաշինյանի քաղաքական դիրքերին: Այս մշակութային և հոգևոր ագրեսիան, որն ուղղված էր մեր ազգային ինքնության արմատների դեմ, վերջապես բացահայտեց ներկա իշխանությունների իսկական դեմքը:
Արդյունքում, թե՛ ներքին կողմնակիցների, թե՛ արտաքին գործընկերների համար ավելի ու ավելի ակնհայտ է դառնում, որ գործող վարչապետը չի կարող պահպանել իշխանությունը: Ոչ ոք չի հավատում, որ Փաշինյանը կկարողանա վերընտրվել:
Ալիևի նոր ռազմավարությունը
Սրանով է բացատրվում Ալիևի հռետորաբանության կտրուկ խստացումը: Ադրբեջանի նախագահը, որը մեծահոգաբար խոստացել էր մինչև ընտրությունները մեղմել իր տոնը, հանկարծ սկսում է շտապեցնել Փաշինյանին այնպիսի պայմանավորվածությունների կատարման հարցում, որոնք չեն կարող ընդունվել հայ հասարակության կողմից:
Այդ համաձայնությունների հրապարակայնացումը Փաշինյանի համար խիստ կդժվարացնի ընտրողների ձայների վրա հույս դնելը: Ալիևն ավելի ու ավելի է համոզվում, որ Փաշինյանի վարկանիշը փրկել չի լինի, իսկ վարչապետի աթոռը հնազանդ Նիկոլը չի պահպանի:
Ուստի, նա փոխում է ռազմավարությունը. ոչ թե հետաձգել իր պահանջները մինչև ընտրությունները, այլ հակառակը՝ ամեն ինչ պահանջել որքան հնարավոր է շուտ, քանի դեռ Փաշինյանը իշխանության է ու պատրաստ է զիջել հայկական բլիթից կտոր առ կտոր:
Մշակութային ժառանգության վերականգնման ծածկույթ
Դեկտեմբերի 5-ին Ալիևը Բաքվում ելույթ ունեցավ Մշակութային ժառանգությունը և վերադարձի իրավունքը խորագրով համաժողովում: Հենց համաժողովի անվանումը Բաքվի դիրքորոշման բացահայտ մանիֆեստն է. հաշտություն կլինի միայն այն դեպքում, երբ Հայաստան վերադառնան երեք հարյուր հազար ադրբեջանցիներ:
Ալիևի խոսքը այդ համաժողովում հնչեց ավելի արմատական, քան դրա անվանումը: Այն լի էր սպառնալիքներով, ուլտիմատումներով և հայ ժողովրդի հասցեին մեղադրանքներով: Ալիևը կրկին պահանջեց վերադարձնել 300 հազար ադրբեջանցիների Հայաստանի տարածք:
Բացի այդ, Ալիևը հայտարարեց. Հայաստանը պատմականորեն ոչնչացրել է Արևմտյան Ադրբեջանում ապրող ադրբեջանցիների հարուստ նյութական և ոչ նյութական մշակութային ժառանգությունը: Իսկ այժմ, Ալիևի կարծիքով, եկել է ռևանշի ժամանակը:
Փաշինյանի անելանելի դիրքը
Ալիևի կողմից մինչև ընտրությունները խաղաղ տոնի պահպանումը և նրա համաձայնությունը՝ առայժմ չբարձրացնել զգայուն թեմաները, այն է, ինչ Փաշինյանին կենսականորեն անհրաժեշտ է նախընտրական քարոզարշավ կառուցելու համար:
Սակայն Ալիևը բացահայտ հերքում է դա՝ ցույց տալով, որ որևէ երկխոսություն չկա, և իրենք Հայաստանից սպասում են միայն միակողմանի զիջումներ:
Ի՞նչ կարող է անել Փաշինյանը նման իրավիճակում: Զանգե՞լ Թրամփին, որը չի հիշում մեր երկրի անունը, և բողոքե՞լ վատ Իլհամից: Ծիծաղելի է:
Փաշինյանին մնում է միայն շարունակել համոզել հայ ժողովրդին, թե իբր նա խաղաղություն է բերել Հայաստան: Գուցե դեռ կան այնպիսիք, ովքեր կհավատան այս սուտին: